IK KAN NIET SLAPEN

 

ik kan niet slapen

scroll door beelden

van een genocide

door tieners die hun dag vastleggen

tussen bommen en brokstukken

ik zie met stof bezaaide mensen

in straten die geen straten zijn

maar opvangplaats vol tenten

 

scroll door zwarte knuppels die slaan

de slagen raken mijn longen

en ik schrik van de vuist

die zich balt in mijn hart

 

scroll door zogenaamde leiders

die ondenkbare dingen typen in een tweet

en ik wil hun woorden terugduwen

ontkennen dat het woorden zijn

 

nog maar even geleden

was ik stil in dit gesprek

ik schaarde mij onder de velen

die vrezen niet genoeg te weten

om zich uit te kunnen spreken

tot ik erachter kwam:

mijn handen hier niet aan branden

is ook een privilege 

 

ik kan niet slapen

dus laat ik mij overspoelen

mijn scherm een eb en vloed

mijn hand de branding

waar gehavende lichamen aanstranden

vel over been, geraakt door kogels en steen

en 1 meisje met een kwast in haar handen

 

haar naam is Habiba en ze werd 9 jaar

ze droomde ervan om dokter te worden

toen ze haar vonden hadden haar vingers

een verfkwast omarmd

misschien omdat er niemand anders

was om vast te houden

maar ik geloof zo graag

dat zij in haar laatste minuten

bij het naderen van vijandig vuur

besloot om haar droom in de wolken te schilderen

en zo te vereeuwigen

haar laatste adem een kunstwerk

haar dood een daad van verzet

 

ik kan niet slapen

 

moet ik spandoeken gaan maken?

ik zie ook anderen die hongerstaken

waarom sta ik niet dag en nacht

met een vlag op het museumplein

waarom gaat dit gedicht in plaats van over hen

nu al weer zo vaak over mij?

want IK kan niet slapen

maar wat dacht je van de vader

die zijn dochter door de straten draagt 

een wit kleed over haar lichaam

uit haar zij steekt een stuk metaal

gemaakt in een staalfabriek hier vlakbij

 

ik kan niet slapen

ik ken nog geen plek in mijn hart

waar ik de pijn kwijt kan

durf ook nog steeds niet alle beelden te bekijken

weet ook nog steeds niet wat ik moet doen

als ik wil schreeuwen en verschuilen tegelijk

 

ik kan niet slapen

en ik kijk mijn ogen uit

 

ik kan niet slapen

want ik kan mijn ogen niet sluiten